Kitap - Tolstoy - Anna Karenina

“ Bütün mutluluklar birbirine benzen, ama her mutsuzluğun ayrı bir görünüşü vardır.”
Tolstoy – Anna Karenina Cilt 1 Sayfa 1

“ ‘Bir şey düşündüğüm yok. Seni seviyorum, her zaman da sevdim. İnsan birini seviyorsa, onu olduğu gibi seviyor demektir; olmasını istediği gibi değil.’ ”
Tolstoy – Anna Karenina Cilt 2 Sayfa 649

“ ‘Bu hep böyle olmuş, böyle devam edecek. Biz yeni bir şey yapmak, mumların üzerinde reçel kaynatmak, birbirimizin ağzına süt sıkmak istedik. Fincandan içmekten daha iyi bu.’ ‘Akıl yoluyla hayatın anlamını kavramaya kalkışmamız buna benzemiyor mu?’ diye düşündü Levin. ‘İnsanın varlığına yabancı olan düşünceyi araç kullanan felsefelerde bizi, sonunda bilmediğimiz bir yere götürmüyorlar mı? Her filozofun sistemini kurmadan önce gerçeğini bildiği ve bu gerçeğe akıl yoluyla varmaya çalıştığını sezmiyor muyuz?’. ‘Çocukları kendi hallerine bıraktığımız zaman nasıl tehlikelerle karşılaşıyorlarsa, tutku ve düşüncelerimizle başbaşa kalıp Tanrı’dan, hak ve iyilik fikirlerinden uzaklaştığımız zaman biz de tehlikelerle karşılaşıyoruz.’. ‘Bir Hıristiyan olarak yetişip, Hıristiyanlığın sağladığı saadetlerin içinde yaşarken onların hayatım için ne kadar önemli olduklarını anlayamıyour, onları yıkıp yakmaya kalkışıyordum. Bu bakımdan tıpkı çocuklara benziyordum. Gerçekten yine çocuklar gibi en lüçük bir tehlikeyle karşılaştığım zaman, Tanrı’ya sığınıyordum.’ ”.
Tolstoy – Anna Karenina Cilt 2 Sayfa 831

“ Çocuğun odasına vardığı sırada, sabah düşünmüş olduğu meselelerden birini hatırladı. Daha doğrusu bu meseleyi düşünmekten kaçınmıştı. Bu düşünce şuydu: Tanrı’nın varlığını gösteren en güçlü delil onun, iyiliğin ne olduğunu açıklamış olmasıdır. Ama bu açıklamanın sadece sadece Hıristiyan kilisesine verilmiş olduğunu, Budist yada Müslümanların bu gerçeğe erişmemiş olduklarını nasıl söyleyebiliriz. Gerçekten onlar da iyilik yapılması gerektiğini söylüyor ve yapıyorlardı.”
Tolstoy – Anna Karenina Cilt 2 Sayfa 845